تدبر
ای وای کاش فلانی را به دوستی نمیگرفتم...
(فرقان 28)
اری همدیگر را نفرین خواهند کرد... به همان دوستی که در دنیا هم‌نشین یکدیگر بودند خواهد گفت: خداوند تو را لعنت کند! تو مرا به دام عشق
و عاشقی و فحشا کشاندی...
او نیز بر سرش داد می‌زند که: بلکه خداوند تو را لعنت کند! تو بودی که نوار و سی دی ترانه‌ها را به من دادی!
و دوستش در پاسخ می‌گوید: خدا تو را لعنت کند! تو بودی که رابطه با پسران و بی‌جحابی را برایم زیبا جلوه دادی!
عجیب است... آن خنده‌ها و حرف‌های در گوشی کجا رفت؟ یادتان است چقدر با همدیگر در بازارها می‌گشتید و دوستان را به خنده می‌اوردید؟
اما امروز به همدیگر کفر می‌ورزید و یکدیگر را نفرین می‌کنید...
اری...
زیرا هرگز برای نصیحت یا کار خیری یکجا نشده بودند...
و روز قیامت دوباره یکجا خواهند شد... اما کجا؟
در آتش...
آتشی که شعله‌اش نمی‌خوابد و هیزمش سرد نمی‌شود...
و گرمایش فرو نمی‌افتد مگر آنکه الله بخواهد...
